- wytarcie
- dyrnaçak
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
wytarcie
Look at other dictionaries:
powycierać — dk I, powycieraćam, powycieraćasz, powycieraćaj, powycieraćał, powycieraćany 1. «wytrzeć wiele czegoś, jedno po drugim; wytrzeć w wielu miejscach» Powycierać kurze. Powycierać podłogi. Powycierać ściereczką talerze. 2. «zniszczyć noszeniem… … Słownik języka polskiego
wylinieć — dk III, wyliniećeje, wyliniećeją, wyliniećniał, wyliniećniały «utracić włosy, sierść, pióra wskutek ich wypadania lub wycierania się; o wężu: zrzucić skórę; zniszczyć się przez wytarcie; wylenieć» Pies wyliniał na starość. Wyliniałe kaczki.… … Słownik języka polskiego
wyświecić — dk VIa, wyświecićcę, wyświecićcisz, wyświecićświeć, wyświecićcił, wyświecićcony wyświecać ndk I, wyświecićam, wyświecićasz, wyświecićają, wyświecićaj, wyświecićał, wyświecićany 1. zwykle dk «długim noszeniem spowodować wytarcie, wybłyszczenie… … Słownik języka polskiego
